دنیای سینمایی مارول (MCU) پس از حماسه‌ی بی‌نهایت، مسیری پرفراز و نشیب را طی کرده است. در حالی که برخی پروژه‌ها با استقبال گسترده مواجه شده‌اند، برخی دیگر نتوانسته‌اند انتظارات را برآورده کنند. در این میان، فیلم تاندربولتز (Thunderbolts)* به کارگردانی جیک شرایر و نویسندگی اریک پیرسون و جوانا کالو، با گرد هم آوردن تیمی از ضدقهرمانان و شخصیت‌های خاکستری، قدمی جسورانه برای تزریق خونی تازه به این فرنچایز برداشته است.
با حضور بازیگرانی چون فلورنس پیو (یلنا بلووا)، سباستین استن (باکی بارنز)، وایت راسل (جان واکر) و لوئیس پولمن در نقشی جدید، این فیلم از همان ابتدا کنجکاوی‌های زیادی را برانگیخت. حال با انتشار اولین نقدها و نمرات، به نظر می‌رسد مارول در این قمار تا حد زیادی موفق بوده است.
نمرات فیلم تاندربولتز
- Consequence: 83/100
از بسیاری جهات، تاندربولتز مانند یک نفس تازه و گامی قابل توجه رو به جلو برای کل دنیای سینمایی مارول (MCU) است، که با توجه به اینکه بازیگران آن شخصیت‌هایی هستند که به معنای واقعی کلمه از ماجراهای قبلی مارول باقی مانده‌اند، بسیار قابل توجه است.
- Screen Rant: 80/100
تاندربولتز به طرز ماهرانه‌ای به موضوع سلامت روان می‌پردازد و به عنوان یک فیلم فوق‌العاده از MCU عمل می‌کند، با بازی‌های عالی از فلورنس پیو و لوئیس پولمن.
- TheWrap: 80/100
اگرچه سخت است این حس را نادیده گرفت که استودیو در عمل به ته دیگ خورده و ناامیدانه امیدوار است که شخصیت‌های فرعی خود را به شخصیت‌های اصلی تبدیل کند، اما آن‌ها این کار را به شکلی لعنتی خوب انجام داده‌اند.
- The Times: 80/100
در نهایت، رادیکال‌ترین عنصر این اثر جدید مارول، این پیشنهاد است که مشکلات دنیا را نمی‌توان با یک مشت ابرقدرتی حل کرد، بلکه با یک آغوش گروهی صمیمانه می‌توان این کار را انجام داد. شاید احساساتی و شیرین به نظر برسد، اما احتمالاً این همان فیلمی است که در حال حاضر به آن نیاز داریم.
- Looper: 80/100
این گواهی بر کاریزمای به نمایش گذاشته شده و تخصصی است که با آن کار می‌کنند، که همگی می‌توانند در مرکز توجه قرار بگیرند و سپس عقب‌نشینی کنند و اجازه دهند شخص دیگری نوبت خود را داشته باشد.
- Slant Magazine: 75/100
شخصیت‌های درجه سه و چهارم MCU ما در مواجهه با نیستی، زندگی را انتخاب می‌کنند، در حالی که فیلم تأکید می‌کند هیچ دلیلی برای این کار وجود ندارد.
- USA Today: 75/100
این ماجراجویی رضایت‌بخش، شخصیت‌های فرعی از پروژه‌های گذشته مانند «بیوه سیاه» و «مرد مورچه‌ای و زنبورک» را به نمایش می‌گذارد که به جایگاه خود می‌رسند، و به طرز ماهرانه‌ای تاریکی تلخ و شوخ‌طبعی الهام‌بخش را در کاوشی شگفت‌انگیز و تأثیرگذار در مورد سلامت روان ترکیب می‌کند.
- The A.V. Club: 75/100
تاندربولتز اولین فیلم مارول در چند سال اخیر است که تلاشی صادقانه برای زندگی در ذهن شخصیت‌هایش انجام می‌دهد، نه فقط در صفحات ویکیپدیای آن‌ها.
- New York Post: 75/100
اجرای بامزه اما رنج‌کشیده‌ی فلورنس پیو در نقش یک زن اغواگر و قاتل روسی به نام یلنا بلووا، مبارزات بی‌رحمانه و ملموس و نبود گیج‌کننده‌ی پیش‌زمینه‌های داستانی، لذت‌بخش‌ترین اثر MCU در مدتی اخیر را رقم زده است.
- Polygon: 72/100
این ممکن است بامزه‌ترین گروه بازیگرانی باشد که دیزنی تا به حال در MCU جمع کرده است. هر شخصیت به شکلی فوق‌العاده با دیگران تعامل دارد و به کل فیلم نوعی شیمی بخشیده که این فرنچایز از زمان «انتقام‌جویان» اصلی به خود ندیده بود.
- The Hollywood Reporter: 70/100
در حالی که تعدادی از شخصیت‌ها و بازیگرانشان در آثار قبلی ظاهر شده‌اند، یک طراوت خلع سلاح‌کننده در این اولین گردهمایی وجود دارد، و همچنین چیزی حتی غیرمنتظره‌تر: قلب. این به لطف گروه بازیگران جذاب و همچنین خون تازه‌ی تیم خلاق است.
- IndieWire: 67/100
من از جولیا لوئی درایفوس در تبلیغات Old Navy احساسات بیشتری دیده‌ام تا آنچه در نقش د فونتین به او فرصت بروز داده شده است.
- Variety: 60/100
مانند فیلم‌های «نگهبانان کهکشان»، آنچه در اینجا کار می‌کند، تنش ناخوشایند درون تیمی است که از روی ضرورت گرد هم می‌آیند، نه به خاطر حس نزدیکی طبیعی.
- Empire: 60/100
همیشه موفق نیست، اما جرئت متفاوت بودن را دارد، از عنوان گرفته تا تیم. تازه و متفکرانه به شکلی که تلاش‌های اخیر مارول همیشه موفق به انجام آن نبوده‌اند.
- The Telegraph: 40/100
جدیدترین عنوان مارول فقط توده‌ای روی توده از تلخی و عبوسی است و به ستاره‌هایش هیچ فضایی نمی‌دهد تا به ما نشان دهند چه چیزی می‌توانند به این فرنچایز اضافه کنند.
نتیجه‌گیری: آیا تاندربولتز فیلم موفقی است؟
با نگاهی به مجموع نمرات، می‌توان گفت که تاندربولتز یک موفقیت برای مارول استودیو محسوب می‌شود. میانگین نمرات فیلم در محدوده‌ی مثبت (حدود ۷۰ از ۱۰۰) قرار دارد و اکثر منتقدان آن را اثری سرگرم‌کننده، متفاوت و دارای عمق شخصیتی دانسته‌اند.
به نظر می‌رسد مارول با تمرکز بر روی یک داستان کوچک‌تر، شخصیت‌محور و با لحنی که بین طنز تلخ و درام روان‌شناختی در نوسان است، توانسته فرمول موفقیت‌آمیزی را پیدا کند. تاندربولتز شاید یک شاهکار بی‌نقص نباشد و قطعاً مخالفان خود را دارد، اما به وضوح یک فیلم خوش‌ساخت با گروهی جذاب از بازیگران است که به جای تمرکز بر تهدیدهای کیهانی، به بحران‌های درونی قهرمانان (یا ضدقهرمانان) خود می‌پردازد. این فیلم ثابت می‌کند که حتی «باقی‌مانده‌های» دنیای مارول نیز می‌توانند داستانی جذاب و تأثیرگذار را روایت کنند و شاید این همان مسیری است که MCU برای آینده‌ی خود به آن نیاز دارد.
